Schaamvogel

Is een schaamvogel een vogel die zich ergens voor schaamt of is het een nieuw ontdekte soort in ons land?
In onze vogelwerkgroep weten we precies wat een schaamvogel is, we hebben er n.l. bijna allemaal een. Een schaamvogel heb je en je moet geluk hebben om er vanaf te komen. Op een winterexcursie naar de Lauwersmeer liepen we kleumend in de mist terug vanuit de vogelhut. We hadden helaas niet zoveel gezien. Natuurlijk ganzen en eenden, maar niet iets bijzonder. Ik verzuchtte na een verhaal over bijzondere soorten van een van mijn medevogelaars dat ik zo ontzettend graag een kraanvogel wilde zien. Liefst dansend natuurlijk, want hun paringsdansen zijn bijzonder spectaculair. Een kraanvogel is niet iets heel bijzonders of zeldzaams, maar in Nederland komt hij helaas nog niet veel voor. Ze trekken in de herfst en in het voorjaar wel massaal over vanuit het hoge noorden naar het diepe zuiden en omgekeerd. Als je geluk hebt hoor je ze ’s nachts met elkaar babbelen, maar ik had er dus nog nooit een gezien of gehoord. De reacties om me heen gaven wel aan dat het toch wel een beetje sneu is als je deze prachtige vogel nog nooit gezien hebt. Gelukkig troostte de vogelaar die naast me liep met de onvergetelijke woorden: “dat is dan dus je schaamvogel”. Nadere uitleg maakte me duidelijk dat elke vogelaar eigenlijk wel een vogel heeft die hij/zij al lang had “behoren” te zien. De meest exotische vogels gezien maar b.v. nog geen buidelmees (dat was zijn schaamvogel). Ik was blij met de schrale troost.
Inmiddels heb ik ze gezien, kraanvogels. Tijdens een wandeling door het Fochtelooerveen in Drenthe hoorde ik ze eerst dat wat weemoedige trompetterende geluid. Daarna zag ik ze ook echt vliegen, grote statige vogels. Ik hoorde later dat er sinds een paar jaar een broedpaar in dat gebied is, ik had dus meteen de hele Nederlandse populatie gezien!
Het vervelende is wel dat ik al lang weer een nieuwe schaamvogel heb. Het houdt dus niet op dat schamen, er is altijd wel weer een vogel die je toch wel erg graag wilt zien. Ik ben geen vogelaar die na een telefoontje in de auto spring om een zeldzame waarneming op te zoeken. Ik trek elke keer weer met veel plezier het veld in en neem de vogels waar die me voor de kijker komen. Ik ben nog steeds blij en tevreden met telkens weer diezelfde mooie zwarte roodstaart of zanglijster, maar toch…. het is wel kicken als je hem opeens ziet vliegen, die schaamvogel en daar schaam ik me helemaal niet voor.