3. Het oude stel
We zijn nu een tijdje bezig. Een uurtje per week afvalruimen in onze buurt is goed te doen. We hebben er plezier in en we merken een soort voldoening als we na afloop met volle zakken terug lopen naar de rode container. Het ligt er weer pico bello bij.
Ik ben inmiddels wel een paar grenzen over gegaan. Je ruimt n.l. ook hele vieze ondefinieerbare dingen op. Soms zijn ze wel herkenbaar en wil je ze eigenlijk niet eens aanraken, zelfs niet met een stok van een meter. Mijn eerste condoom, of tampon, ik herinner het me nog goed en overal in donkere hoeken vage zakdoekjes. Ik maak kennis met het fenomeen wietzakjes. Kleine, lastig op te ruimen plastic.
Frits is zeer gemotiveerd om ook echt oud zwerfvuil te ruimen. “We doen ook aan achterstallig onderhoud”, zegt hij en ik beklim met lichte tegenzin met hem de spoorwal bij het viaduct waarin inderdaad tientallen oude roestige blikjes en kapotte flessen te vinden zijn.
Frits heeft een hond en als hij die uitlaat inspecteert hij meteen de straten. Als we beginnen aan onze wekelijkse ronde heeft hij altijd wel ergens een straat ontdekt waar veel ligt. Zo ontstaan er ware strooptochten. Ikzelf ben vooral uit op het schoonmaken van m’n eigen buurtje, maar natuurlijk doe ik mee als we ook in een wat wijdere cirkel gaan prikken. Hij heeft natuurlijk gelijk, afval is afval en we willen niet alleen ons eigen straatje schoon houden.
Mensen bekijken ons soms wat schichtig. Je ziet ze denken: “Wat is er met hem of haar aan de hand?” Soms stapt er iemand van de fiets met de vraag of we het vrijwillig doen. Ja dat doen we, er is geen sprake van een taakstraf. Dan is er altijd een bewonderende reactie en een opmerking dat we toch in een verloederde maatschappij leven waar iedereen zomaar alles van zich af gooit. Of men begint een betoog dat de gemeente hier toch voor verantwoordelijk is. Ik ga graag in gesprek met mensen. Frits laat het aan mij over en knijpt er letterlijk met zijn knijpstok tussen uit. Hij hoeft al die verhalen niet zo, hoewel hij net als ik wel gelooft dat ons ruimwerk een positieve invloed heeft in de wijk,
Van een buurvrouw hoorde ik dat ze in een buurtvergadering had horen spreken over ons. We waren opgemerkt en men noemde ons “dat oude stel”.
Dat we opeens een stel zijn geworden vinden we wel grappig, maar oud……