Verslag van het 40-jarig jubileum van de Vogelwerkgroep, 2007 (Inmiddels hebben we ons 50-jarig jubileum al gevierd)
Wel, beste vogelvrinden, sta me toe dat ik via uw krantje de IJsvogel (dat helaas niet de ooievaar heet, maar dit terzijde) me nogmaals tot u wend.
In nauw overleg met Meneer den Uil en Isodora Paradijsvogel hebben we besloten u dit ingekomen stuk toe te zenden. Het leek ons een goed idee u onze bevindingen van een heel jubileumweekend over te brengen. Hoe hebben wij, nauw betrokken vogels, het ervaren.
De zaterdag
Wel, op de eerste plaats was daar het officiële gedeelte op de zaterdag.
Ons viel op dat het eigenlijk niet eens zo officieel was. Er werd gewoon met stoelen, bloemen, broodjes, flessen wijn en boeken gesjouwd. Er waren weliswaar officiële genodigden, maar wij herkenden daar eigenlijk louter vogelvrienden. Van heinde en ver waren ze gekomen. Leuk om ook die heren van de andere ooievaarsstations te zien. Bij een van die stations heb ik wel eens een vrijage gehad, maar dit terzijde.
Uw voorzitter, de jongeheer Bakker, had zowaar een jasje aan. Dit was toch wel heel opmerkelijk. Hij kon overigens goed zijn woordje doen. Toch aardig dat zo’n jongeman behalve vogelen, dus ook heel goed zo’n officiële gelegenheid kan leiden.
Ach, over de heer Verholt hoeven we u niet veel te vertellen. We wisten al lang dat hij welbespraakt was, hoewel ik het toch heel bijzonder vond dat hij zijn persoonlijke dromen met ons wilde delen. Mooi zoals hij met liefde sprak over de ooievaars en zijn vrouw Gerrie. (willekeurige volgorde).
Ik weet niet of u van uw penningmeester, de jongeheer Erwin
Ruessink behalve geld tellen andere talenten had verwacht, maar persoonlijk kon ik de act met de ooievaar in de poppenkast zeer waarderen. Leuk gevonden en het bracht de lachers op zijn hand.
Wat een prachtig boek heeft uw werkgroepje gemaakt. Als ik een petje had zou ik hem voor u afnemen. Daar zijn heel wat uurtjes in gaan zitten. Nou zijn wij ooievaars natuurlijk ook een heel dankbaar onderwerp, maar dit terzijde.
Het jonge meisje van Vogelbescherming had haar huiswerk goed gedaan. Ze bracht haar verhaal keurig op een powerpointpresentatie, iets wat zelfs in onze vogelwereld al opgeld doet.
Daarna was er overheerlijke soep, gekookt door de dames van het Brinkje. Ze zorgden goed voor de gasten. Wat was het toch enig dat mijn collega’s nr. 5050 en nr. 3023 op het dak van de kerk met hun gebroed bezig waren. Betere plek om samen te komen had u niet uit kunnen zoeken hoor.
De tocht met de trekkertram in de uiterwaarden was een prettige ontsnapping naar buiten. De jonge dame van Staatsbosbeheer wist veel interessants te vertellen.
Vervolgens de onthulling van het mooie bord bij ’t Zand. Prachtig, nu kan niemand zich vergissen, dit is echt een buitenstation voor ooievaars.
Het hapje en het drankje sloten een leuke dag af en tussendoor kwamen al veel toevallige voorbijgangers mee genieten.
De feestavond
Tsja, wat zal ik u daarover vertellen. Wij hebben in onze evaluatie gedrieën gezegd dat we ons misschien wel wat al te vlerkerig hebben gedragen. Hoe dan ook, we hebben ons zeer thuis gevoeld in uw gezelschap. Het is bijzonder jammer dat ik niet voor het penningmeesterschap in aanmerking kom, maar a la, misschien kan ik wel vaste columnist bij uw tijdschriftje worden, maar dit terzijde.
Wat ons opviel was in elk geval dat de stemming er flink in zat. Dat de dames zich goed hebben laten kennen en zien, dat de heren de bar goed wisten te vinden en dat u allen bijzonder goed kunt zingen, maar dat is wellicht te verwachten van vogelaars. Leuk dat er zoveel koude kanters bij waren. Kunnen ze zien hoe gezellig u het altijd heeft op de woensdagavonden en tijdens de excursies.
Wat een prachtige film heeft die meneer Jan Nomden gemaakt. Uw dankbare werk voor de vogels werd goed zichtbaar gemaakt. U liet ook uw meest representatieve leden het woord voeren, heel verstandig.
Wij hebben ons tijdig terug getrokken, maar meneer den Uil die ’s nachts nog een rondje heeft getrokken rondom de Stay oke, meende nog lang stemmen en gerommel te horen, maar dit terzijde.
Bij de evaluatie bracht Isodora naar voren dat het raadspel errugg voorspoedig ging. U was echt wel heeel goed op de hoogte met vele vogelnamen. Wel vond ze het wat rommelig toegaan, zoveel door elkaar gepraat en geroep, een beeetje meeer respect voor de inbreng van een ander had wel gekund. We vroegen ons af het op weekenden en vergaderingen er ook zo aan toe gaat.
De zondag
Ach en toen kwam die zondag. Ondanks het late uur van de feestavond was u er toch maar weer met z’n allen. Ik heb het van mijn paal allemaal goed kunnen gade slaan. Weet u wat me nou zo opviel. Het ging allemaal als vanzelf. Iedereen wist wat ie moest doen. Iedereen stond op de goede plek. De kenners bij de telescopen, de wandelaars deden de rondwandelingen, de verkopers verkochten, de koffieschenkers schonken koffie, de wijnverkopers sleten hun waar zonder problemen (wel heel luidruchtig, maar dat krijg je al gauw als er alcohol in het spel is), er gingen veel van die prachtige ooievaarsboeken over de toonbank enz. enz. Er waren zelfs mensen die bij de Dixie stonden en dat allemaal zonder wanklank. Bijzonder, bijzonder goed georganiseerd, we kunnen niet anders zeggen. U had alleen iemand anders bij de ingang moeten zetten. Bij mijn weten kon ze niet goed tellen. Er zijn vast meer bezoekers geweest dan op dat bord stonden. Ik meen getallen van 1500 te hebben gehoord. Mijn neef in de boom bij het station heeft n.l. stiekem staan meetellen.
Maar goed, al met al dus een heel geslaagd jubileum. Wij als vogels zijn tevreden over u. Ga zo door met uw goede werk. Zorg voor voldoende kuikens op de afgesproken tijden, dan slaan we ons er met z’n allen wel doorheen in de komende 25 jaar.
Gegroet mede namens Meneer en Uil en Isodora Paradijsvogel.
Juffrouw Ooievaar